Bioenergoterapia

to holistyczna metoda leczenia, która opiera się na założeniu, że ludzkie ciało posiada naturalne pole energetyczne, które ma kluczowe znaczenie dla zdrowia i dobrostanu. Ta terapia wykorzystuje energię życiową do przywracania równowagi i stymulowania naturalnych mechanizmów samoleczenia organizmu.

Podstawowe założenia bioenergoterapii obejmują:

Energia życiowa: W bioenergoterapii zakłada się istnienie energii życiowej, która przepływa przez nasze ciało i stanowi podstawę naszego zdrowia. Ta energia może być nazywana różnymi nazwami w różnych kulturach, takimi jak chi, prana lub energia witalna.
Równowaga energetyczna: Jednym z głównych celów bioenergoterapii jest przywracanie równowagi energetycznej w organizmie. Nieprawidłowości w przepływie energii mogą prowadzić do chorób i dolegliwości.
Odbudowa ciała i umysłu: Bioenergoterapia stawia na holistyczne podejście, co oznacza, że koncentruje się na leczeniu zarówno ciała, jak i umysłu. Terapeuci pomagają pacjentom w przekształceniu negatywnych wzorców myślowych i emocjonalnych, które mogą wpływać na zdrowie.
Zasada dotyku i intencji: W trakcie sesji bioenergoterapeuci wykorzystują specjalne techniki, takie jak delikatne dotykanie, masaż, a także skoncentrowane intencje, aby naprowadzić energię życiową w kierunku optymalnego przepływu.
Wsparcie samoleczenia: Bioenergoterapia nie jest metodą, która sama w sobie leczy choroby, ale raczej stymuluje naturalne mechanizmy samoleczenia organizmu. Poprzez przywracanie równowagi energetycznej, organizm ma lepszą zdolność do radzenia sobie z chorobami i problemami zdrowotnymi.
Zrozumienie przyczyn problemów zdrowotnych: Terapeuci pracują nad zidentyfikowaniem potencjalnych przyczyn problemów zdrowotnych, a nie tylko nad łagodzeniem objawów. Dzięki temu mogą pomóc pacjentom w eliminowaniu źródeł problemów.

Choroby leczone bioenergoterapią

Bioenergoterapią leczy się choroby o podłożu psychicznym, jak nerwica, depresja, lęki, bezsenność, autoimmunologiczne (np. toczeń, reumatoidalne zapalenie stawów, Hashimoto, choroba Gravesa-Basedowa), migreny i bóle głowy, choroby układu nerwowego, oddechowego, trawiennego, moczowego, rozrodczego, skóry (m.in. łuszczyca, atopowe zapalenia skóry, alergie), serca (choroba wieńcowa, miażdżyca naczyń, wysokie i niskie ciśnienie krwi, stany pozawałowe), nowotwory, bóle kręgosłupa, rwa kulszowa, cukrzyca, astma, epilepsja itp.